Љубов без маски

Те убедуваат дека измислиле топла вода, а таа веќе одамна измислена, премислена.

Ти продаваат бездушност.

Ти продаваат неспособност за љубов маскирана во тесен фустан и евтин парфем. Заводливо ти се смее и те турка во пропаст. А од таму нема назад пријателе. Штом еднаш се свртиш кон “продавачите”, ќе те сметаат за редовен муштерија. Тогаш си готов. Тогаш си на границата меѓу живот и пропаст, со едната нога во амбис.

Си играат со тебе небаре си кукла на конци.

Марионета на наметнатите верувања.

Толку наметнати што веќе ги чувствуваш како свои, сопствени.

Евтина љубов ти нудат, те убедуваат дека можеш да си ја дозволиш.

Те убедуваат дека таа моментална среќа всушност трае цел живот.

А, ништо не е онака како што изгледа. Ништо не трае цел живот.

После неколку години, со малку среќа ќе имаш некоја бледа верзија на сегашниот живот. Збрчкана верзија. Со вдлабнатини и рецки. Исти како оние на лицето кои неуспешно ќе пробуваш да ги сокриеш со креми за затегнување и шминка. Но, не можеш да ги нашминкаш оние лузни на душата кои ги носиш како неми сведоци за секоја каша низ која те влечкал животот. Не е така лесно. Една личност секогаш ќе успева лесно да чита од твоите лузни. Од сите ќе можеш да ги скриеш своите порази, но таа секогаш ќе ги препознава. Сам ќе ѝ ги кажуваш. Некогаш гласно, некогаш во себе, надевајќи се дека и после 20 години ќе можеш да кажеш дека таа ваша “телепатија” на која ѝ се чудевте и радувавте во младоста, сеуште успева. Со малку среќа, и со многу игнорирање на злобниците што ти продаваат несреќа маскирана во љубов, ќе успееш покрај себе да ја задржиш единствената личност која живее за твојата среќа, живее за да заспива и да се буди покрај твојата насмевка. Единствената личност која те љуби до тој степен што физичката љубов се претопува со онаа внатрешната, во сила поголема од самиот универзиум. Онаа личност со која од два света успеа да направиш еден. Свет над световите. Врховна љубов. Онаа за која сите сонуваат, а во која малку веруваат. Љубов за која вреди да се разбудиш во истиот оној свет во кој си заспал. Љубов до болка. Љубов далеку над границите на возможното. Љубов во која при секој допир го добиваш она наелектризирано чувство на бесмртност. Љубов за која вреди да ги потрошиш најубавите години од својот живот. Впрочем, без неа, тие не би ни биле најубави. Љубов во која стравови не постојат. Љубов соѕидана врз цврстите темели на довербата. Искреноста која на моменти те чинеше непроспиени ноќи и солзи на перницата, еден ќе се исплати. Поскоро од што мислиш.

Велат секое лошо се плаќа, ама секое добро се наградува. А, има ли поголема награда од сознанието дека една личност би го дала и својот живот за твојот. За живот во пар. Сонување за двајца. Сонување за иднина заснована врз исполнети ветувања, и љубов која никогаш не здосадува од проста причина што никогаш не е иста. Се менува дур трепнеш. Поубава е. Поголема е. Со текот на годините, добива на квалитет. Љубов која еден ден ќе те натера да кажеш “Да, сето чекање се исплатеше, секоја несреќа вредеше. Секој пад ме научи да станувам побрзо и со помалку повреди. Да се враќам побрзо. Да не заминувам воопшто. Барем не без неа.“. И ајде сега ти мене кажи ми дека повеќе вреди онаа нељубов која што цел живот се обидувале да ти ја наметнат со сила, отколку онаа љубов која никој не ти ја наметнал ниту продал, туку сам си ја создал. Со твоите две раце, со нејзините две раце, и со чисто срце полно љубов и верување.

Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “Љубов без маски“: Катерина Неделкоска

Станете наш facebook фан.