Сè, се сведува на ништо

Деновиве, сè се сведува на една испушена цигара. А, јас не сум ни некој страстен пушач! Впрочем, веќе измина денов, а ова ми е прва запалена цигара. Набљудувањето на паѓањето на мракот и цигарчето ми се носачи на мислата. Дури и после ваков напорен ден јас не сум уморна од пишување. Никогаш.
Не сум уморна ни од работа, ни од самата себе. Уморна сум од тоа секој да ти го кажува своето мислење. Прифаќам туѓи мислења кога се сведени на објективни забелешки, но не можам да го репродуцирам она мислење кое се однесува на тоа што треба да правам или постигнам во животот. Тоа е доволно збунувачко само по себе. Мислењата кои ми ги даваат другите, ми одмагаат во креирањето на моето лично мислење. А, тоа секогаш ми беше најважно, или требало да ми биде.
Кога ќе слушнеш различни варијанти, тешко доаѓаш до својата на еден суптилен начин. Денес нозете ми зборат шпански, па сакам да направам и рацете да почнат да зборат јапонски. На мене отсекогаш ми биле побитни рацете и тоа што имале тие да пишат. А се уверив и самата, дека имаат многу.
Но, што да правиш во ситуација кога губиш по кој пат и да тргнеш? Јас никогаш не си го слушав срцето и затоа денес се наоѓам на крстопат. Да би почнела сè одново, точно би знаела што всушност сакам да бидам кога ќе пораснам без никакви дилеми. Сега, во оваа доба, постои една бариера која вели: “Не на 24, не можеш на 24!” Навистина, големи одлуки не се носат на голема возраст, но сепак, секоја одлука на крајот од денот, исправна или тотално погрешна, воздигнувачка или целосно мизерна, секогаш си е само твоја!

Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “Сè, се сведува на ништо“: Наташа Петровиќ

Станете наш facebook фан.