Ветерот чекори тивко за да не разбуди некој.. некој осамен, исполнет со тага.. Кога само би можела тежината од твоето срце да потоне до дното на морето.. Кога не можеш да заспиеш без да потонеш со илјадници солзи во темната и страшна ноќ.. Додека седиш на улицата и мислиш дека си сам.. Не си сам, осамноста и тагата се со тебе..
Станете наш facebook фан. Ви Благодариме!