Ќе бев ли подобар ако те оставев без да ти кажам зашто. Дали тогаш ќе сфатеше колку те сакам? Деновите поминати до ден денес се бледа копија на моето минато. Те сакав, ти го подарив цело срце, правев сè што те правеше среќна, се сменив. Ќе бев ли подобар ако не го знаев одговорот на сите мои прашања? На сите тие глупави прашања за кои некогаш мислев дека се главниот одговор на нашата врска. Ќе бев подобар ако го направев истото што го направи ти? Ме повреди. Толку многу месеци, денови. Толку непреспиени ноќи, моите oчите беа како најголемиот водопад на светот. Толку многу солзи… Но, за што? Ќе бев подобар ако никогаш не те запознаев? Ако тој ден, кога мислев дека ангел се симнал на земјата за да ме заведе, знаев дека е самиот ѓавол. Не, немаше да бидам ништо од ова ако ти не ја прикажеше мојата иднина, ако не направeше венец од болка. Тој венец, денес го носам на врат, се чувствувам заштитено.
Се чувствувам како војник, кој ги изгубил своите раце, но сепак не се откажал од борбата!
Никој не може да го допре моето срце на начинот на кој го допре ти. Никој не може да ми ја земе целата љубов што можам да ја дадам како што тоа го направи ти. Никој не може да направи ништо како што направи ти. Но, затоа секој може да ме повреди на начинот на кој што ме повредуваше ти. Сум подобар од тоа што бев, поради таквите моменти. Искрено, некогаш сум ти толку многу благодарен што ги отвори моите очи и ми ја покажа патеката кон реалноста. Но, понекогаш го колнам денот кога те запознав.
Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “Ќе бев ли подобар ако…“: Бобо Даневски
Станете наш facebook фан.
