Горко сеќавање на една изгубена шанса

Моментот кога по којзнае кој пат ќе сфатиш дека си можел да имаш некого во твојот живот, сервиран на чинија, но свесно си го пропуштил… си дозволил да заврши со некој од твоите најдобри пријатели, за на крај да сфатиш дека сте биле створени еден за друг.

Ова е можеби десетти пат како поминувам низ истото во изминативе две години, но некои работи се секогаш тука, ги гледаш заедно цело време, залутаните пеперутки во стомакот се сеуште присутни. Имебцил си и го знаеш тоа, но не баш сè излегува како што си сонувал во овој живот…

Бев сеуште дете во тие времиња, збунето дете вљубено во сите погрешни. Тој ме сакаше, но тоа никогаш не беше доволно за мене. Бев млада и сеуште не размислував за мојата иднина, ќе беше тоа една сериозна врска и се исплашив, навистина многу се исплашив. По голем вложен труд со мене, тој си замина, си ја сврте својата страница од книгата и се врати како мој пријател, кој сега е во врска со една од моите најдобри другарки. Јас сум приморана да го гледам скоро секој ден, неговите усни, неговиот згоден маженствен став, неговите прекрасни плави очи кои ме гледаат како хаска, тој е сеуште тука за да ме потсети. Никогаш не ја забележував неговата убавина сè до сега.

Ја изневерив мојата другарка премногу пати! Да бидам јасна, тоа го направив само во мојата имагинација и иако треба, воопшто не ми е жал. Остана барем една работа на која сеуште имам право, а тоа се мислите. Таа може да го има со ум и тело, но јас сеуште го имам во моето срце. Барем можам со сигурност да кажам дека и тој ме имаше таму, некогаш…

Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “Горко сеќавање на една изгубена шанса“: Б.Е.