И ете ја пак таа девојка со црвен кармин толку силно нанесен на нејзините усни што од далечина се гледаше. Црната коса фатена во опавче, а чудно беше што беше облечена во бело. Нешто слично на невеста. Уште еден детаљ беше тоа што имаше црвени обувки на многу високи потпетици. Таа одејки кон него запали цигара на која филтерот се обои во бојата на карминот. А, пак тој седеше на клупата и чекаше. Но, таа не беше која тој ја чека. Позади девојката се појави друга девојка која беше сосема различна. Другата беше мила и нежна со руса коса распуштена и облечена во сив фустан, а пак обувките не и ги примети, можеби затоа што беше малку далеку, а ги имаше заборавено очилата. Пред да му се приближи девојката со црвениот кармин тој наеднаш стана и не многу приметливо почна да ја следи другата девојка, онаа со сивиот фустан која се упати во сосема друг правец. Одејќи по неа малку подзастана да види што се случи со другата девојка. Се заврте и таа сега седеше на истата клупа на која пред малку тој седеше. Се замисли, и самиот се запраша кого ли чека таа, него ли го чека? Но, сепак вниманието му беше насочено кон другата. Таа беше точно таква девојка каква што посакување. Бела и чиста како снег, иако не беше облечена во бело. Продолжи понатаму, но ја изгуби од видик. Се вртеше наоколу, а околу него беа само дрва, трева, клупи и неколку случајни минувачи. Луге кои излегле да се прошетаат и рекреираат во големиот парк. Се упати во делот со мали мостови и клупи со дрвени тенди што беа во паркот крај езерото со намера дека таму ќе ја најде. Кога го помина првиот мост помисли на девојката и беше сигурен дека ја знае од некаде. Но, од каде се запраша повторно. Качувајќи се на вторит мал мост здогледа дрва со големи виолетови цветови на нив. Си помисли јорговани. Но не беа, а сепак како да мирисаше на нив. Чувствуваше неверојатна близина, како да биле овде заедно со таа девојка. Подзастана и се трудеше да осети од кај доаѓа тој убав мирис на јоргован. Беше испотен и жеден и кога се симна од другиот мост имаше една чешмичка. Дојде до неа и кога се наведна да се напие вода ја виде неа. Да таа беше си помисли тој. Девојката со русата коса и сивиот фустан седеше на клупа под едно од големите дрвја полни со виолетови цветови. Сега можеше да ги примети и обувките. Беа исто сиви ама посветли од фустанот. Имаше до неа и букет со јорговани. Не се напи вода и се упати накај клупата на која седеше таа. Му се насмевна, и тој на неа и возврати со поголема насмевка. Седна до неа и потона во чудесниот мирис на јоргованот што беше до нив на клупата. Додека седеа заедно на клушата одалеку беше таа другата девојка, со цигара а пак филтерот сеуште беше црвен, држејќи се за рака со еден дечко кој беше сосема различен од него. Се слушаше само звукот од нејзините високите обувки. И полека се изгуби.
Тој наеднаш се разбуди, толку испотен и жеден. А, во собата каде што се веќе беше разбудил мирисаше преубаво. На јоргован. Ја зема чашата со вода која беше на масата до неговиот кревет и ја испи цела. Девојката која беше на клупата со него сега ја менуваше водата од вазната на прекрасните јорговани која стоеше до малечката кугла со две златни мали рипчиња. Дојде до него и му ја избриша потта од челото и слатко му се насмевна подместувајќи му ја косата позади ушите. Тој ја бакна по раката и погледот го упати кон вазната со јорговани и куглата. До нив имаше слика ставена во преубава сива рамка, а на неа беа гушнати тој и таа во паркот кај мостовите во позадина на прекрасните дрва со големи виолетови цветови.
Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “Чудесниот мирис на јоргованот“: Велибор Бубулевски
Станете наш facebook фан.
