Доволно е само да го слушнеме неговото име за да потонеме во текстовите од неговите познати песни. Мора да признаеме дека секој од нас се пронаоѓа во по некој стих. iLike.mk само за вас се потруди да создаде листа од најубавите цитати на незапирливиот Балашевиќ. Пуштете ја омилената песна од него и уживајте во првиот дел од овие прекрасни цитати!
“Сите глумеа принцези и светици. Веројатно секоја од нив би барала да престанам да пцујам, пушам и да се однесувам попристојно. Сите би барале да ги држам како капка на дланка, да не се шегувам на нивна сметка. Би барале да ги носам на убави места и слично. А таа… Таа го прифати секој дел од мене и никогаш не побара да се сменам. А, ме смени. Таа е едниствената на која ѝ ја кажав вистината за тоа што чувствувам. Не бараше да ја држам како капка на дланка. Тоа што ја сакав и беше сосема доволно.”
“Во тајна мисија сум… Мојот дом е мала светулка во небесното море, а ја сум дојден на оваа планета за да те усреќам. Ти само спиј… Тие не го знаат она што ние го знаеме…”
“Постојат милион градови од кои можеш да си одиш, но само еден во кој можеш да се враќаш.”
“За 10 години случајно ќе се сретнеме, срамежливо ќе се погледнеме. Ќе се сетиме на глупостите од детството. Ќе ми кажеш дека си мажена, дека работиш многу и дека си среќна. Јас ќе ти кажам дека сум оженет, дека имам две деца, дека сум среќен и дека сѐ е онака како што замислував. Кога ќе заминам, само ќе ти шепнам дека мојата ќерка ја крстив по тебе…”
“Секогаш кога ќе посакам нешто, желбите баш и не ми се исполнуваат… Негде се застанати. Можеби се исполнуваат на некој друг? Нема да е прв пат… Нема врска, не се лутам. Тоа се добри желби, штета би било ако пропаднат…”
“Кога таа би била снегулка, јас сигурно би бил јануари.. И не би можеле да не замислат еден без друг…”
“Луѓето се како школки. Мораш да отвориш илјада за да пронајдеш бисер.”
“-Ти ја сакаш.
Ги спуштив рамениците, ја кренав раката и го доближив часовникот до увото.
– Па, не знам… Приметив дека и часовникот ми чука побрзо кога некој ќе ја спомне…”
“Поубаво ми е да ѝ кажам нешто глупаво – да ја насмеам, изнервирам, налутам… Само да ја видам таа нејзина глупа реакција која многу ја сакам.”
“Ваква тешко дека ќе те засака, тешко дека ќе ѝ се допаднеш и тешко дека ќе ти го признае тоа. Но и кога ќе ти признае, повторно тешко ќе ти подари љубов. Но кога ќе те засака, ваква пријателе, никогаш нема да те излаже или изневери. Таква е таа…”
“Размисли… Сфати дека сепак сум големо ѓубре и дека нема никогаш да ја сакам. Онака класично. Не можам да бидам тука за неа, а секогаш ќе очекувам таа да биде тука за мене. Не можам да ја прегрнам кога ќе ѝ биде најтешко, а знам дека таа мене ќе ме прегрне.”
“Сакав само последен пат да ѝ шепнам дека таа беше моето сѐ. Пази “беше”. Всушност беше и остана мое сѐ, но тоа е.”
“Но, таа понекогаш многу убаво се смее. Па пет минути во нејзино друштво ми се исти како да сум добил на лото. Се движам низ улицата како народен херој, во еден момент се издигнувам над сите згради и нема поголемо и посилно суштество од мене на целата вселена. Затоа оние трите не ме интересираат. Не би ме интересирале и ако се триста. Кога ја сакам само неа.”
“Срцето ми пукна на два дела… Љубовта е преголем товар. И тоа што толку те сакам… не те сакам!”
“-Чекај, дали таа се грижи за тебе?
-Не знам…
-Зошто не ја прашаш?
-Покрај сѐ, уште несреќна љубов ми фали.
-Па, знаеш како викаат… Не е љубов ако не е несреќна!”
Автор: Ивана Витановска
Станете наш facebook фан. Ви Благодариме!