Таа: Ти никогаш не си го имал ни тоа.
Тој: Зарем можев да го имам?
Таа: Можеше!!
Тој: Без тебе?
Taa: Без нас.
Тој: Немав ништо, знаеш и ти.
Таа: Никогаш не си ми кажал.
Тој: Еве сега знаеш.
Таа: Знам за празнината твоја.
Тој: Jас за твојата половина која не е цела.
Таа: Со празнина не можеш да ја пополниш.
Тој: Koга замина, само тоа остана.
Таа: Не се обиде да ме запреш.
Тој: Не сакав да бидам виновникот кој ќе ти го менува животот.
Таа: Сега си.
Тој: Зарем ќе останеше ?
Таа: Не е важно сега тоа.
Тој: Никогаш и не било.
Таа: Паметиш врнеше?
Тој: Tи сакаше дожд.
Таа: Tи ги криеше твоите солзи.
Тој: Дождот беше посилен и од твоите.
Таа: Секогаш ќе биде.
Тој: Никогаш повеќе, оти нема веќе солзи.
Таа: Дождот секогаш ќе ги има капките.
Тој: Заборави.
Таа: Види паѓа дожд.
Тој: Дојди со мене.
Таа: Не можам, морам да заминам по мојот пат.
Тој: Земи го и дождот.
Таа: Ќе оставам дел кај тебе, засекогаш да ги крие нашите солзи.
Тој: Збогум!!
Таа: Немам време за тоа повеќе.
Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “Половично делче и празнина.” : Миле Трајкоски
Станете наш facebook фан.
Станете наш facebook фан. Ви Благодариме!