Би те сакала многу ако ме пуштиш и сфатиш што слободата значи за мене. Би ми бил многу драг и посебен.
Вака само се залажуваме. Ти дека нема да ме изгубиш, јас дека кога – тогаш ќе заминам…
Зарем не си изморен? Зарем не ти фали малку повеќе љубов? Зарем не сакаш да бидеш сакан, ценет и возвишуван?
Те молам пушти ме да си одам и еден ден да сфатам колку и дали ми значиш. Можеби и ќе те сакам назад, а можеби и ти ќе го живееш оној добар стар живот кој постоел и без мене.
Само ти ме сопираш за да си одам. Лесно е да се свртам и да почнам да чекорам, тешко е ако тоа го правам знаејќи дека некој е несреќен поради мене.
Вака, иако сосема скршени, барем еден од нас е себично среќен, нели? Ако ме пуштиш и се помириш со тоа, може ќе бидеме среќни и двајцата.
Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “Пушти ме да си одам…“: Н.К.
Станете наш facebook фан.
Станете наш facebook фан. Ви Благодариме!