Некогаш и сега

Некогаш, таинствен поглед, но вистински,
една слаба прегратка, но искрена.
Сега, во окото е мракот на презирот,
рацете држат нејзина вечна отсутност.

Некогаш, слатки зборови, љубовен виор,
нишка од наивност што од срце се вади.
Сега, празни зборови, бродови на неспокој,
само прашина во воздухот која пече во гради.

Некогаш, најфиното свилено шамивче
го имаше мирисот на нејзиното име.
Сега везот од истото е слатка горчина,
вкус кој причинува горка мачнина.

Некогаш, душа исполнета, предадена,
чувствува за да живее.
Сега, душа празна, одземена,
живее за да почувствува.

Некогаш, таа беше сè.
Сега, ја гледам,
таа е сè, само тоа “сè” не е.
Само треба да ги затвори очите
и да го вдиши мирисот на мечтите
затоа што вчера е минато,
денес е мечта, а утре…
Утре е мистерија!

Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “Некогаш и сега“: Даре Тасески

Станете наш facebook фан.