На мој начин

Интуицијата ретко ме лаже. Овојпат, изгледа не е од тие ретките. Тоа беше момент, миг, поглед… целото тело ми трпнеше… не пеперутки, или заслепени очи, туку нешто подлабоко, нешто еротско, а емотивно, несекојдневно, не лигаво, воопшто не. Ама романтично. По малку. Не како држење за раце, туку како стегање за половина. Не како некое лигаво, излитено љубовно обраќање, туку моето име, гласно и јасно, а од него кажано.
И како на шала. Пиво. Другарски. Смеење. По некој виц. А телото трпне. И така. Обично, а комплицирано. И сè подлабоко,… еротика, емоции. А јас сеуште самоуверена, независна. Креветот ми е единечен. Во животот – соло играч. Ама некако се тргнувам на страна и правам место: во креветот, во животот.
И пак смешки, по некој виц, другарски.
А јас полна енергија, љубов. И еротична. И концентрација за секојдневните обврски. Не ми лутаат мислите, ниту погледот ми шара кон телефонот. Просто, ме инспирира да бидам јас, најдоброто јас што може да бидам. И правам место да влезе во мојот живот. А соло играч сум. Самотник. Ама не осамен самотник. А и тој така. Со сите, а сам. Како и останатите. Зашто сите се сами. Само неретко кој ужива во единечен кревет – сам.
И перницата ми ја зема. Си најдов јас нова. Не се лутам. Не можам да му се лутам. Како да се лутам кога рамото му се здрви. Оти тоа ми е новата перница.
Дури чудно ми е. Не ми лутаат мисли ни кога владее тишината. Ниту гледам дали има пукнатини во таванот. Тивко е. Ама ако. Не ми се спие. Малку ми студи, ама ќе издржам. Не бива да го будам за да се покриеме со прекривката врз која лежиме.
Баш така како што сакам. А, не можеш да побегнеш од нејзиното височество. Само што секој различно ѝ се поклонува.

Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “На мој начин“: Марта Д.

Станете наш facebook фан.