Плач во тишината

Ти отиде со црниот воз,
а јас,
јас останав во својата тишина.
Пред тебе се нови хоризонти,
а зад тебе, само јас.
Те гледам како заминуваш,
би сакал да плачам, но не можам.
Зашто ти си ми прва љубов
и не сакам така да се разделиме.
Со црниот воз отиде ти,
мојата надеж.
Бев слеп, но кога прогледнав,
ги видов твоите солзи
од кои излегуваа неми лебеди.
Да сакаше да дојдам со тебе ,
ќе дојдев, ќе трчав, ќе те стигнев.
Но, ти не сакаше да дојдам.
Ти сакаше да останам
и да чекам.
Да чекам додека не дојдеш.
Но, ти отиде, нема да се вратиш.
Ќе ме заборавиш,
но, јас тебе не.
Во моето срце ќе има место кое никогаш нема да се избрише,
место кое вечно ќе сјае во мојава душа.
Место само за тебе!

Доколку пишувате проза или поезија и сакате да ја објавите на iLike.mk контактирајте не на contact@ilike.mk | Автор на “Плач во тишината” : Роберт Стоилков

Станете наш facebook фан.